Dit is de canon

Het boek Dit is de canon start met een voorwoord van Shantie Singh, auteur van andere boeken. Je leest hoe ze altijd graag las, maar dat ze zichzelf nooit herkende in de personages in de canon en de schoolboekenlijst. Toch verslond ze alle boeken en verbond zichzelf aan de meest uiteenlopende personages, geschiedenis en tijdperken.

Dit noemt ze ook wel ‘de magie van literatuur’. Je kunt door lezen reizen over de wereld en door de tijd, zonder je te verplaatsen.

Naarmate de tijd verstreek, begon ze literatuur onbewust door een gebrek aan representatie te beschouwen als iets wat geen onderdeel was van haar. De wereld van letteren leek bestemd voor een ander soort mensen.

Gelukkig ontdekt ze in haar verdere leven dat dit niet zo was. Hierdoor is dit boek ontstaan, geschreven door het schrijfcollectief Fixdit, dat streeft naar meer diversiteit in de canon en de literaire wereld. De auteurs zijn Joan Anim-Addo, Deirde Osborne en Kadja Sessay. Ze hebben allen al diverse boeken geschreven.

De drijfveer voor het schrijven van Dit is de canon is om schrijvers met Afrikaanse afkomst, Aziatische afkomst en van inheemse volkeren centraal te stellen, om een correctief te bieden dat de dominante hoofdzakelijke witte literaire canon kan keren. Zodat voortaan iedereen zich kan herkennen in boeken. Het lezen van diverse literatuur helpt ook lezers om stil te staan bij hoe we onderling verbonden zijn in de menselijke ervaring.

Het boek bestaat uit 50 boeken waarmee je je boekenkast kunt ‘dekoloniseren’. Een aantal aanbevelingen zijn de boeken: ‘Love in a Fallen City and Other Stories’ van Eileen Chang, ‘All About H. Hatterr: A Gesture’van G.V. Desani en ‘Duizend kraanvogels‘ van Yasunari Kawabata.

Dat is niet alles. Shantie Singh geeft je ook nog aanvullende leestips. Daarnaast worden er na elk boek nog andere boeken aanbevolen, die erbij passen.

De auteurs vinden namelijk dat de vijftig schrijvers die worden vertegenwoordigd, slechts het topje van de ijsberg van mogelijkheden zijn. Ze zien dit boek daarom ook als aanvulling op eerdere canons.

Ik vind het een erg overzichtelijk boek. De boeken worden in een aantal pagina’s kort samengevat. Vervolgens lees je ook kort iets over de auteur. Het is ook fijn dat je het boek niet per se in oplopende volgorde hoeft te lezen. Aan het einde van het boek krijg je tips om de literaire wereld te ‘dekoloniseren’, zoals een bibliotheek te bezoeken, deel te nemen aan een leesclub of te doneren aan literaire prijzen. Ook leer je de auteurs van dit boek beter kennen. Ik vind het boek zeker een goede aanvulling op de eerdere canons en geef het daarom een 4,5.