Winterbloeiers

Dichter Yentl van Stokkum (1991) bracht haar debuut poëziebundel Ik zeg Emily uit in 2021. Ze werkt als redactielid bij het literaire tijdschrift De Revisor en werkt mee aan het Instagram-account poëzie is een daad.

Nu komt Yentl met een tweede bundel genaamd Winterbloeiers. Hierin lees je haar hersenspinsels over een mogelijk verontrustende toekomst. Ze kijkt, aanschouwt en ziet om haar heen hoe we onze wereld oogluikend (laten) vernielen. Vogels vallen uit de lucht en het gras wordt dor. Terwijl Yentl zich vooral bezig lijkt te houden met de zorgen rondom klimaatverandering, veiligheid, welzijn en dergelijke lijken de mensen om haar heen zich een stuk minder druk te maken en zij leven dan ook ‘gewoon’ hun leven. Zelfs op de schaarse momenten van verstilling en geluk lijkt ze zich nog altijd af te vragen…wat als?

Winterbloeiers is een ietwat benauwende gedichtenbundel. Yentl van Stokkum drukt ons met de neus op de feiten. Al lezend hoop je dat ze overdrijft en dat de beren die zij op de weg ziet waanbeelden blijken te zijn. Knap onder woorden gebracht, maar het geheel voelt ook behoorlijk beklemmend. Vanaf de eerste pagina weet de auteur je als lezer te vangen en je voelt je haast verplicht om de bundel in één keer tot je te nemen. Mede in de hoop dat er een en ze leven nog lang en gelukkig afsluitend gedicht achterin de bundel op je wacht. Helaas moet ik je daarin alvast teleurstellen.

Yentl maakt in elk geval indruk met haar visie op de wereld. Ze ziet details en schroomt er niet voor om die met je te delen. IJzersterke bundel voor de liefhebbers van poëzie.