Het meisje bij het venster

Intrigerend debuut in een nieuwe serie

Rik Wolters woont in een dorp vlak bij de Duitse grens. Hij leeft daar al 25 jaar alleen moet zijn hond Sita. De weinige contacten die hij heeft, zijn met Gradus, die ook op het erf woont en zijn dochter Claire die hem soms op komt zoeken. Zij houdt zich bezig met kunst en de interesses van vader en dochter komen daarin wel heel dicht bij elkaar. Rik pakt zijn stamboomonderzoek weer op en stuit op de naam Marie de la Motte. Als hij naar Delft afreist om nader onderzoek te doen, is daar toevallig ook Sandra Molenaars met haar filmcrew. Zij wil een documentaire maken over iemands verleden.

Als zij het verhaal hoort van Rik Wolters, wordt zij enthousiast en samen besluiten ze om hun zoektocht te vervolgen in Herborn, een Duits stadje waar een beroemd schilderij van Vermeer terecht zou zijn gekomen, mede door toedoen van Marie de la Motte. Zij had de intentie om rijk te worden en wilde daarvoor trouwen met Willem Bolnes uit het verbeterhuis, een zwager van de beroemde schilder Johannes Vermeer. Als zij eenmaal een kind zou hebben, zou de erfenis haar richting uit geschoven kunnen worden.

De twee verhaallijnen wisselen elkaar af. Het gedeelte uit de zeventiende eeuw is in cursief geschreven, zodat meteen duidelijk wordt waarover we lezen. Tijdens het lezen krijg je het gevoel dat Rik Wolters je persoonlijk toespreekt, alsof je naast hem zit. Dan zijn er nog enkele hoofdstukken die vanuit een ander perspectief zijn geschreven. In het begin is dat even schakelen, maar al gauw ben je helemaal verdiept in dit spannende verhaal en is het meteen duidelijk over wie het desbetreffende hoofdstuk gaat.

De schrijfstijl van Frank Peters is heel aangenaam. Het verhaal leest vlot, kent de nodige spanning en zit vol met humor. Ook een vleugje romantiek ontbreekt niet. De karakters van de hoofdpersonen komen goed tot hun recht, hun emoties spelen een rol, maar worden niet helemaal duidelijk. Dat zorgt ervoor dat je door wilt lezen om erachter te komen wat deze personen drijft. Niet alles in Het meisje bij het venster wordt opgehelderd, er zal dus zeker een vervolg komen, zoals de auteur ook al aangekondigd heeft.

De grens tussen fictie en historie was niet overal duidelijk, maar door het nawoord werd dit raadsel opgelost. De opbouw van dit boek zit erg goed in elkaar. Het zich rechtstreeks wenden tot de lezer van Rik Wolters gaf een aparte sensatie en aan de andere kant was er ook sprake van een alwetende verteller. De open eindjes roepen om een vervolg en hopelijk laat dit tweede deel niet al te lang op zich wachten. In ieder geval heeft de auteur aangegeven dat hij al bezig is met het volgende verhaal rond Wolters en Molenaars.

Het meisje bij het venster is een intrigerende mix van thrillerelementen en historische achtergronden, doorspekt met de nodige humor. Een treffende vergelijking met de boeken van Dan Brown is zeker op zijn plaats!