Het blauwe kristal

Dairann en zijn beste vriend Biddulph leiden een rustig bestaan in Lavór. Totdat de vrede wreed verstoord wordt wanneer soldaten van het buurland Stradlan binnen komen vallen. Het kasteel van de vader van Dairann wordt aangevallen. Net voordat de soldaten uit Stradlan het kasteel bereiken, worden ze gewaarschuwd door een heraut uit Illnur. Hij heeft twee brieven bij zich: een voor de elfenkoning van het noorden en een voor de magiër Odmatan uit de hoofdstad Ambras.

De twee jongens Dairann en Biddulph besluiten om het kasteel te verlaten en zelf de brieven te bezorgen bij de juiste personen. Ze storten zich zonder te weten in een reis die veel gevaar met zich meebrengt, want het leger uit Stradlan zal voor geen moment twijfelen om hun reis te laten mislukken.

Het blauwe kristal is het eerste deel van een trilogie. In het boek komen thema’s aan bod zoals vriendschap, ontdekken wie je zelf bent. De wereldopbouw is goed gedaan in dit eerste deel, al merk je wel dat het begin vooral een opbouw is naar de andere twee boeken. Het verhaal is opgedeeld in een paar lange hoofdstukken wat het lezen af en toe wel moeilijker maakt. Het lukte mij niet altijd om in een zitting één hoofdstuk te lezen. Daardoor had ik soms moeite om echt goed in het verhaal te komen wanneer ik het boek midden in een hoofdstuk weer begon. Als ik eenmaal weer begonnen was, zat ik zo weer in de magische wereld die Mette van Praag heeft weten te creëren.

De vlotte en duidelijke schrijfstijl zorgt ervoor dat dit boek uitermate geschikt is voor de jeugd. Met behulp van een vleugje magie en avontuur wordt het boek aantrekkelijk voor de jongere generatie.

Het blauwe kristal is absoluut een aanrader voor jong en oud. Een goede start voor de rest van de serie. Het einde eindigt namelijk in een cliffhanger wat ervoor zorgt dat je het tweede deel gelijk wilt lezen.