Argylle

De explosieve spionagethriller die Matthew Vaughn inspireerde voor zijn nieuwe film met in de hoofdrol Henry Cavill en Bryce Dallas Howard

De Russische oligarch Vassili Federov is van plan om koste wat het kost een Russische supernatie op te richten. Maar dit brengt de wereld aan de rand van de afgrond.

CIA-agent Frances Coffey rekruteert Aubrey Argylle om de strijd tegen de gevaarlijke Federov aan te gaan. De energieke, razendsnelle Argylle leeft vanwege zijn verleden verborgen in de Thaise jungle. Om weer een doel te hebben in het leven treedt hij toe tot de CIA-trainingskampen, waar hij in eerste instantie door zijn collega-agenten met veel wantrouwen wordt ontvangen. De CIA-missie voert Argylle met zijn team van Thailand naar Monaco en Londen en van de kloosters op Oros Athos naar een vergeten grot diep in de bergen.

Argylle is geen mannen-onder-elkaar-boek, geen oppervlakkige thriller met uitsluitend stoere mannelijke energie. Conway gaat dieper. Haar stijl is pakkend, levendig, stevig, maar ze toont emoties, kameraadschap en intermenselijk contact. Soms ademt het boek zelfs eerder een schelmenroman dan een harde spionagethriller. Dat kan het resultaat zijn als een vrouw een spionageroman schrijft. In ieder geval maakt het Argylle tot een spionagethriller die fijn is om te lezen.

Conway werkt met name haar hoofdpersoon Aubrey Argylle goed uit, inclusief zijn ontwikkeling van lichtelijk getraumatiseerde jongen tot een zelfbewuste, talentvolle agent. Maar ook zijn baas Frances Coffey gaat leven voor je ogen. De auteur heeft veel aandacht voor detail van omgeving, uiterlijk en interieur, de gevechten met angstaanjagende stunts zijn eveneens bloemrijk beschreven.

Het enige dat een beetje stoort, zijn de onverwachte perspectiefwisselingen hier en daar, een stijlfout die vervreemdend werkt.

Het verhaal stevent af op een zenuwslopende ontknoping van enkele tientallen pagina’s, met veel actie en bijzondere wendingen. Hier is Conway niet bepaald teerhartig in haar verslag. Tijdens deze slotscène komt ook de bedreigende Federov fysiek weer in het verhaal terug, na de proloog en een eerder kort fragment.

Kortom, Argylle is een verrassende, prettig leesbare spionagethriller met sympathieke hoofdpersonages. Met de 448 pagina’s is het ook behoorlijk lijvig te noemen. En het zou zo maar kunnen dat Conway heeft besloten tot een vervolg.