Mijn lieve jongen

Prachtige beklemmende novelle

Wat een schitterende novelle heeft Nele Baplu weer toegevoegd aan haar eerder verschenen werk, stuk voor stuk allemaal pareltjes! Het lijkt wel alsof ze in steeds minder woorden een steeds krachtiger verhaal kan vertellen!

Mijn lieve jongen vertelt het verhaal van opa Arthur, 86 jaar oud. De dementie beheerst zijn leven en hij zoekt in zichzelf naar herinneringen. Een zoektocht in zijn verwarde brein naar zijn kleinzoon, zijn geliefden en naar wie hij zelf is. Daarvoor keert hij regelmatig terug naar de zee, waar hij zoveel aangename uren met zijn kleinzoon doorbracht.

Mijn kleine jongen was in korte tijd gelezen, maar om het verhaal nog beter binnen te laten komen heb ik het voor de tweede keer gelezen en het zal zeker niet de laatste keer zijn. Wat een diepgang zit er in deze novelle. Geluk, gemis, loslaten maar vooral is het liefde die voorbijkomt. De liefde van een grootvader voor zijn kleinzoon, van een vader voor zijn dochter en zeker ook de liefde van een man voor zijn vrouw met de ‘diepdiepblauwe ogen’. Aan zee heeft hij nog de meeste toegang tot zijn herinneringen.

De stijl van Nele Baplu is fenomenaal. Ze is in staat om met heel weinig woorden zoveel te zeggen. Zelfs de vele witregels voegen extra diepgang toe. De woordspelingen en beeldspraak zorgen ervoor dat deze novelle zich bevindt op grote hoogte. Ze schildert met woorden en roept een sfeer op die ontroert en beklemmend werkt. Je voelt de vertwijfeling, het verdriet, de eenzaamheid van een oude man die langzaam de grip op zichzelf verliest. De auteur weet de lezer te betoveren en mee te laten leven moet deze kwetsbare oude man. Kortom, het verhaal maakt diepe indruk.

Mijn lieve jongen is een echte aanrader!