Droog water

De jongere zus van Alexandra, Andrea, is acht jaar geleden tijdens een schooluitje verdronken. Al die tijd heeft zij gedacht dat het een ongeluk is. Wanneer Alexandra uit het niets een enveloppe krijgt toegestuurd van een onbekende afzender, met daarin een foto van haar overleden zus en krantenknipsels van twee recente moorden, weet ze niet wat ze moet geloven. Zou iemand een vreselijk zieke grap met haar uithalen of is er toch meer aan de hand?

Na de ontvangst van de enveloppe is Alexandra vastberaden om de waarheid boven water te halen en de eventuele connectie met de twee moorden te ontrafelen. Samen met haar vriend Lars gaat ze op zoek naar de dader om eindelijk gerechtigheid te krijgen voor haar zusje. Met risico voor eigen leven, want er loopt misschien wel een moordenaar rond, stort ze zich in gevaarlijke situaties.

Droog water is het eerste boek dat ik van de Vlaamse auteur Maxime Peredis lees en ik ben zeer onder de indruk van zijn schrijfstijl. Het is een indrukwekkende psychologische thriller waarbij je als lezer telkens op een ander spoor wordt gezet. Als je eenmaal denkt door te hebben hoe het verhaal zich verder zal ontwikkelen, is dit precies niet de kant die het verhaal opgaat. Als lezer zul je dan ook vaak momenten hebben dat je aan jezelf zult gaan twijfelen of je het bij het juiste eind hebt. Een waardige thriller die je dus echt aan het denken zet.

De zenuwslopende opbouw van het verhaal zorgt ervoor dat je altijd in spanning zit. De verschillende plotwendingen maken Droog water ijzersterk. Als lezer zul je door willen lezen. Met de fijne schrijfstijl van de auteur bestaat de kans dan ook dat je dit boek in een korte tijd verslonden hebt.

Zoals aan het begin van de recensie vermeld ben ik erg onder de indruk van deze auteur en ben ik benieuwd wat voor boeken nog meer uitgebracht zullen worden.